welbevinden en betrokkenhied verhogen

wat als mijn kinderen niet langer dan 2 minuutjes kunnen spelen??

De Amerikaanse psychologe Carol Dweck verrichtte meer dan 30 jaar onderzoek naar motivatieproblemen en faalangst. Zij toonde op overtuigende wijze aan dat de manier waarop mensen reageren op moeilijkheden bepaald wordt door hun mindset en dat deze mindset op haar beurt veroorzaakt wordt door de manier waarop opvoeders (ouders en leerkrachten) omgaan met de kinderen, ook al op zeer jonge leeftijd. Deze midset houd dan weer verband met het welbevinden en de betrokkenheid.

De ene helft van de mensen (die een vaste mindset hebben) vertoont bij moeilijkheden => hulpeloze reacties: ze denken dat ze iets niet kunne, ze leggen de oorzaken van problemen steevast buiten zichzelf. het welbevinden en de betrokkenheid zijn veel minder groot

De andere helft van de mensen hanteert een groeimindset. Bij moeilijkheden vertonen zij doorzettende reacties: ze verhogen hun inzet, ze beginnen niet onmiddellijk te twijfelen aan hun capaciteiten.. Hun welbevinden en betrokkenheid zijn in alle omstandigheden duidelijk veel groter dan bij mensen met een vaste mindset.

Het is belangrijk voor leerkrachten (en anderen die bij de opvoeding van het kind betrokken zijn) om te beseffen dat kinderen in de richting van de ene of de andere mindset geduwd worden door de manier waarop zij geprezen of bekritiseerd worden. Men mag nooit kinderen loven of bekritiseren om wat ze zijn. Lof en kritiek dient te slaan op wat ze doen of -nog beter- op hoe ze iets doen.

Dit zijn voorbeelden van slechte lof of kritiek:

·         Je bent heel slim/ dom

·         Je bent braaf/stout

·         Je bent heel snel/perfect

Dit zijn voorbeelden van goede lof of kritiek:

·         Je hebt hard gewerkt/weinig moeite gedaan

·         Goed! Zou je nog een andere manier kunnen bedenken om dit te doen?